Wie kan erven?

In het erfrecht zijn twee begrippen belangrijk:

In leven zijn

Om van een erflater/erflaatster te kunnen erven moet de erfgenaam op het ogenblik van een overlijden van eerstgenoemde in leven zijn. Dit wil zeggen dat de erfgenaam of zijn/haar erfgenamen moet kunnen aantonen dat ze langer geleefd hebben dan de erflater/erflaatster. Dit kan van belang zijn in geval van een verkeersongeval. Wordt dit niet bewezen, dan worden beide personen geacht op hetzelfde ogenblik te zijn gestorven. In het erfrecht kan dit belangrijke gevolgen hebben.

Een voorbeeld schept meer duidelijkheid:
Indien de echtgenoten zonder kinderen om komen in een ongeval, zijn er 2 mogelijke situaties die zich kunnen voordoen.

eerste mogelijkheid: er kan niet aangetoond worden dat de ene langer geleefd heeft dan de andere. De gemeenschapsgoederen d.w.z. de goederen die ze tijdens hun huwelijk verworven hebben, hun spaarcenten … gaan voor de helft naar de erfgenamen van de man, en voor de andere helft naar de erfgenamen van de vrouw.
tweede mogelijkheid: er kan aangetoond worden dat de man een uur langer geleefd heeft dan de zijn vrouw. De helft in de gemeenschapsgoederen (overlijden vrouw) gaan naar de man volgens het wettelijk erfrecht, en bij zijn overlijden (vb één uur later) gaan alle (vroegere gemeenschaps-) goederen naar de erfgenamen van de man. De erfgenamen van de vrouw blijven erven dus niets.

Onwaardig zijn

Het feit of men tijdens het leven al dan niet goed overeenkomt, heeft geen enkele invloed op het wettelijk erfrecht. Is er iemand waarvan je geen vriendschap of genegenheid gehad hebt, dan kan de erflater/erflaatster deze persoon enkel uitsluiten door een testament te maken. Gaat het hier om een kind dan is zelfs dat niet mogelijk. Een kind heeft steeds recht op een volgens de wet bepaald gedeelte van de erfenis. Dit noemt men het voorbehouden erfdeel.
Een kind kan nooit volledig onterfd worden. .Je kan enkel zijn/haar erfenis beperken, door het maximum dat de wet toelaat te legateren aan anderen. Deze anderen kunnen zowel andere kinderen, kleinkinderen of vreemden (bv. vriendin) zijn.

In de praktijk kan dit tot schrijnende situaties lijden. De rechten op een erfenis kunnen verloren gaan. Dit noemt men “de onwaardigheid”.

Een voorbeeld schept meer duidelijkheid:

Stel dat een mogelijke erfgenaam een moord of moordpoging gedaan heeft op de overledene. Als de dader niet veroordeeld wordt voor het overlijden van de erflater/erflaatster dan behoudt hij zijn erfrechten.

Overlijdt de dader voor een veroordeling bv. in een familiedrama, dan is er geen sprake van onwaardigheid, en behoudt hij zijn erfrechten.
Onvrijwillige doodslag bv. naar aanleiding van een verkeersongeval is geen grond tot uitsluiting van enig wettelijk erfrecht

Laatste aanpassing op Sunday, December 3, 2017 om 12:44u