EHBO bij paarden: wonden leren beoordelen

We onderscheiden 3 belangrijke groepen met daaronder nog onderverdelingen nl de zwellingen of bloedbleinen, de schaafwonden en de snijwonden.

1. Zwellingen

Zwellingen of kneuzingen treden vaak op door het vallen van het paard, een trap krijgen van de buurman of het aanlopen tegen een hek of een staldeur. Bij kneuzingen blijft de huid meestal intact maar er treedt een pijnlijke zwelling op. Is de huid intact dan kan het spoelen met een zachte, koude waterstraal wat verlichting brengen. Liefst houdt men dit 10 minuten vol. Men kan ook ijs in een handdoek gewikkeld tegen de zwelling houden.

Soms doet zich een onderhuidse bloeding voor. Dit is te vergelijken met een blauwe plek bij de mensen. Zwellingen kan men ook behandelen met Reparil gel. Dit geeft zeker verlichting.

2. Schaafwonden

Een schaafwonde is een oppervlakkige beschadiging waarbij de huid en het haar weg geschuurd is, de plek ziet rood en bloedt vaak.

Natriumchloride De belangrijkste behandeling is het goed reinigen van de wonde. De eerste keer wast men de wonde met isobetadine zeep (doe dit slechts 1 keer). Daarna 2 maal daags de wonde deppen met isobetadine of eosine.

Wat ook kan gebruikt worden is Natriumchloride met een geutje isobetadine er in. Een ideaal middel om wonden uit te wassen en proper te houden.

Men brengt deze vloeistof aan op steriele gaasjes. Eenmaal de wonde ontsmet is kan men er een wondhelende zalf aanbrengen zoals bijvoorbeeld Furacine zalf (met antibiotica), Vulketan gel (nooit aanbrengen op een verse wonde) of Laesidine zalf. Belangrijk bij wondverzorging is dat de wonde proper blijft en opdroogt. Is dit niet het geval raadpleeg steeds een dierenarts.

3. Snijwonden

Hier kunnen we een onderscheid maken met een steekwonde, een kneuswonde en complicaties zoals penetratie van het gewricht en botvliesaantasting.
Algemeen kan men stellen dat een snijwond een beschadiging is doorheen alle huidlagen en soms ook door de spieren, pezen en bloedvaten. Bij dergelijke verwondingen is een dierenarts steeds noodzakelijk. Zorg dat de wonde zo proper mogelijk blijft. Kan je geen arts bereiken dan is een snel vervoer (binnen de 2 uur) naar het ziekenhuis aangewezen. De dierenarts kan de wonde hechten met resorbeerbare (draad wordt verteerd) en niet resorbeerbare hechtingsdraad (draadjes moeten er na 8 dagen uitgehaald worden). Bij een andere manier van hechten gebruikt men nietjes (deze dient men uiteraard nadien te verwijderen).

4. Steekwonden

Een veel voorkomende steekwonde is bijv. nageltred. De wond is diep en scherp. In dit geval is het goed observeren geblazen: waar en hoe diep is het voorwerp ingetreden. Je kan de wonde ontsmetten met jodiumtinctuur. De dierenarts zal de voet in een hoefzak met ontsmettingsmiddel zetten gedurende een aantal dagen. Hij zal antibiotica en een antitetanusserum toedienen.

5. Kneuswonden

Een kneuswonde geneest zeer moeizaam omdat de wondrand rafelig is en de bloedvoorziening op deze plek slecht is.

5. Complicaties

Bij een beschadiging van het gewricht zien we een geelachtige plakkerige uitvloei uit de wonde komen. Dit is een ernstig situatie. Het paard dient onmiddellijk naar de kliniek te worden gebracht en dan nog is de kans op genezing zeer klein.
Bij wonden waar het botvlies is aangetast zijn de vooruitzichten op genezing niet goed.

Laatste aanpassing op Wednesday, November 15, 2017 om 17:08u