De Dood van Elk Bedrijf: Meer Bazen dan Werkvolk

Het is alweer een 13-tal jaar geleden. Mijn toenmalige baas was eens in een goede bui en ik mocht op kosten van het bedrijf enkele management boeken kopen. Ik ging naarstig op zoek naar een goed management boek.

Onmiddellijk kwam ik terecht bij "Het Dilbert Principe" van Scott Adams. Ik kende intussen het "Peter principle", dus ik dacht dat het Dilbert principle ook zoiets was. Ik had nog niet eerder van Dilbert gehoord op dat moment.

Op de achterkant van het boek vond ik ronkende reviews als:

"The best Management book I ever read" - The Wallstreet Journal
"The management book of the century" - The Washington Times

Het Dilbert Principe Langer nadenken hoefde niet. Dit moest echt het beste management boek zijn van het moment. Dus kocht ik het, op kosten van het bedrijf nog wel, wat een ironie.

En mijn verwachtingen werden meer dan vervuld. Het was alsof ik een boek las over mijn eigen werkgever. Ik liep immers al een tijdje gefrustreerd over allerhande mistoestanden in het bedrijf. Dilbert opende me de ogen, en stelde me in staat om ermee te lachen (hoewel de frustraties bleven). De onvoorstelbare incompetentie van het management, de bureaucratie, het introduceren van nieuwe management theorieën die al op voorhand gedoemd waren te mislukken, de bodemloze stupiditeit van sommige beslissingen, alles vond ik terug bij Dilbert.

Michael Hammer, grondlegger van de Business Process Reengineering, één van de invloedrijkste personen van de laatste decennia op het vlak van management technieken schreef over Dilbert:

"There's more truth in one volume of Dilbert than there is in ten volumes of Harvard Business School case studies." ("Er zit meer waarheid in één boek van Dilbert dan in 10 boeken met casestudies van de Harvard Business School").

Toen de Dilbert hype volop op gang kwam en mijn baas intussen ook wist dat Dilbert eigenlijk een cartoonfiguurtje was, was hij razend dat ik geld had uitgegeven voor "een boekske met cartoons" onder het mom van een management boek. Dit op zich was voor mij de illustratie van de eindeloze domheid van mijn baas.

Doorheen alle Dilbert cartoons vind je aanklachten tegen de stommiteit en de overvloed aan managers in bedrijven. "Meer bazen dan werkvolk" is een slogan die je op veel bedrijven kan toepassen. Sinds de NMBS werd opgesplitst in drie bedrijven, met drie aparte managers, met onder elk van hen nog eens een leger managers, heeft het nooit slechter gegaan dan de laatste jaren.

Kijk ook eens waar jij zelf werkt, koop het Dilbert principe, en je ogen zullen open gaan. Bij mij was het zelfs zo erg dat mijn eigen bedrijfsidentificatie (het opkomen voor en verdedigen van de bedrijfsbelangen bij eigen medewerkers) totaal verdween. Ik had soms moeite met te zeggen aan vrienden waar ik werkte!

Ik kan wel zeggen dat ik er intussen al 10 jaar niet meer werk, en dat ik hierna de job van mijn leven vond.

Ik raad elke ondernemer en elke werknemer aan om het boek te lezen. Maar pas op: het is erg schadelijk voor uw motivatie!

Tot slot nog een klein toemaatje dat op dezelfde golflengte zit. Het is een Powerpoint presentatie die ik al een tijdje op mijn PC heb staan en die ik nu terugvond op Slideshare. Je zal snel begrijpen wat ik met dit artikel bedoel.

De Mier

Bekijk meer presentaties van Bart Van Herreweghe.

Laatste aanpassing op Sunday, November 12, 2017 om 12:45u